کاربرد مدل های پارامتریک تحلیل بقا در تعیین عوامل مؤثر ابتلا به کانسر در بیماران مبتلا به ندول های تیروئیدی

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین مشکلات بالینی در میان افراد، بیماری های ندول تیروئید است که با وجود یک یا چند ندول در داخل تیروئید مشخص می شوند و معمولاً خوش خیم هستند. می توان گفت کانسر تیروئید شایع ترین کانسر غدد درون ریز در جهان است. هدف از این مطالعه تعیین عوامل مؤثر ابتلا به کانسر، در بیماران مبتلا به ندول های تیروئیدی استان مازندران بود که با استفاده از روش های پارامتریک تحلیل بقا انجام شد. روش بررسی: مطالعه مورد نظر از نوع کوهورت تاریخی است. تعداد 26730 پرونده ی بیماران مبتلا به ندول تیروئیدی که از تیرماه1382 تا اسفندماه 1387 به مرکز درمانی مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات تا پایان اسفند ماه 1392 ثبت شده است. برازش مدل های پارامتریک لگ نرمال و لگ لجستیک با در نظر گرفتن پارامتر شکنندگی و بدون آن، انجام و هم چنین معیار مقایسه مدل ها، معیار آکائیک بوده است. کلیه ی محاسبه ها با نرم افزارهای spss و stata صورت پذیرفته و سطح معنی داری در مطالعه 05/0 p<در نظر گرفته شده است. یافته ها: میانگین مدت زمان تبدیل ندول های تیروئیدی به کانسر در بیماران به ترتیب32/29 ماه به دست آمده است. با استفاده از روش کاپلان مایر، میزان بقای یک ساله، پنج ساله و ده ساله زمان تبدیل ندول به کانسر به ترتیب برابر با6/94، 6/88 و 1/83 درصد محاسبه شده است. با توجه به آزمون لگاریتم رتبه ای متغیرهای سن(03/0=p)، کم کار بودن تیروئید(01/0=p)، دوطرفه بودن ندول(001/0p<)، داشتن گواتر مولتی ندولر(001/0p<)، هورمون tsh (001/0p<)، هورمون t4 (005/0=p)، کلسترول (03/0=p)، کراتئین (001/0=p) معنی دار به دست آمده اند. بر اساس معیار آکائیک، مدل لگ نرمال با در نظر گرفتن پارامتر شکنندگی بهترین برازش به داده ها را دارد. نتیجه گیری: بر اساس برازش مدل لگ نرمال با شکنندگی، می توان گفت: بیماران ندول تیروئیدی که هورمون tsh آن ها غیرنرمال بوده است، 55/6 برابر بیمارانی که هورمون tsh آنان نرمال بوده است، خطر ابتلا به کانسر تیروئید را دارند. هم چنین بر اساس این مدل، بیمارانی که دارای تپش قلب بودند، 52/5 برابر بیمارانی که تپش قلب نداشتند، خطر ابتلا به این کانسر را دارا هستند.